تاریخچه هدیه و کادو

تاریخچه هدیه دادن

هدیه دادن شاید یکی از قدیمی ترین فعالیت های انسانی باشد که به ماقبل تمدن بشر و به خاستگاه گونه ما بر می گردد. بطوریکه حتی در فرهنگ ابتدایی غارنشینی، هدیه دادن فعالیت متداولی برای ابراز و جلب علاقه و محبت دیگران بوده است.

نوع دیگر هدایا به عنوان یک نماد و سمبلی تعریف می شده است که رهبران قبیله یا دسته ها برای قدردانی یا احترام به یکدیگر تقدیم می کردند.

در زمان های ماقبل تمدن، این هدیه ها اغلب از طبیعت بدست می آمدند. بر اساس یافته های باستان شناسان مثلا یک هدیه می توانست سنگی با ظاهری عجیب یا دندان یک حیوان باشد.

زمانی که انسان به تمدن دست پیدا کرد و توانست ابزار بسازد، هدایا رفته رفته از نظر ماهیتی یا کارکردی پیچیده تر شدند. بطور مثال درون دندان ها با کمک ابزار سوراخ هایی ایجاد شد و در کنار سنگ های قیمتی دیگری قرار گرفت و تشکیل یک گردنبند زینتی را داد.

ارزش اجتماعی هدیه دادن

ارزش اجتماعی هدیه دادن در سراسر تاریخ پیدایش بشر قابل شناسایی و ردگیری است. برای هزاران سال، برخی فرهنگ های بومی در مراسمی به نام potlatch شرکت می کردند.

در این مراسم اجتماعی پیچیده، آیین بخشیدن و هدیه دادن گرامی داشته می شد. هرچند تفاسیر فرهنگی متفاوتی وجود دارد ولی در فرهنگ باستانی مذکور هرخانواده که بیشتر از سایرین بخشیده بود، از احترام و سطح اجتماعی بیشتری برخوردار می شد و احترام و منزلتی که هر خانواده دریافت می کرد با مقداری که بخشیده بود رابطه مستقیم داشت.

بعدها در دوران مصر باستان، هدایا عموما به فرعون مصر تقدیم می شد. که اهرام ثلاثه را به منظور ذخیره سازی گنج های خود و رسیدن به جاودانگی ساخته بودند. در دوران روم باستان نیز، مردم هدایایی(Token) با هدف خوش یمنی به هم می دادند، که قرن ها ماندگار شد و تمدن های بعد از خود را تحت تاثیر قرار داد.

این هدایای خوش یمنی اغلب با هدف طرح یک درخواست یا نشانی بر اتحاد داده می شد. که این نیت ها امروز نیز بر قوت خود باقی است.در قرون وسطی هدیه با هدف طرح درخواست از پادشاه یا نشان دادن اتحاد و همبستگی در زمان های جنگ به کار می رفت.

در دوران مدرن نیز خرید کادو و هدیه به بخشی از فرهنگ روزمره ما بدل گشته است. هدایای ما مشخص می کند که ما که هستیم و چه پیامی برای فرد دریافت کننده می فرستیم. هدایا در مراسم و رویدادهای گوناگون به منظور ایجاد ارتباط و ابزار خودمان مورد استفاده قرار می گیرند.

برخی محققان معتقدند که نیروهای تکاملی بشر، ممکن است ما را به سمت هدیه دادن سوق داده باشد. مردانی که از دیگران سخاوتمندتر بودند، هدیه بیشتری برای دوستان و شرکای احساسی خود تهیه می کردند. در نتیجه به موفقیت و تعامل بیشتری با آنها دست می یافتند.

بطور مثال در شامپانزه ها که از نقطه نظر تکاملی با انسان ها سبب و نسب خویشاوندی نزدیکی دارند، معمول است که در ازای رابطه فیزیکی به شریک خود غذا و خوراک ببخشند. از طرفی زنانی که بخشنده های بهتری بودند می توانستند غذای خانواده و بچه های خود را حتی با خودگذشتگی تامین کنند. در نتیجه نسل خانواده آنها ادامه پیدا می کرد.

روانشناس حوزه مصرف دکتر مارگارت راکر از دانشگاه کالیفرنیا عقیده دارد که مردان در زمینه هدایایی که می دهند و دریافت می کنند نسبت به زنان بیشتر به قیمت و قابل استفاده بودن آن توجه می کنند. در حالیکه زنان بیشتر برای جنبه احساسی هدیه اهمیت قائل می شوند.